DOORPRIKT: 2019, laten we niet vergeten
2019 is zijn laatste uren ingegaan. En in alle jaaroverzichten
duikt Heusden-Zolder op. Door de dramatische brand in Beringen die op 11
augustus het leven kostte aan twee van onze brandweermannen. Een vreselijke
gebeurtenis. Is 2019 daarom een jaar om snel te vergeten? Neen, daardoor is
2019 precies een jaar om nooit te vergeten. Nooit zullen we vergeten dat twee
vrijwilligers, echtgenoten en jonge papa’s, hun leven hebben gegeven in hun
engagement voor de maatschappij. Nooit mogen we vergeten dat zij dag en nacht
klaar stonden om anderen in nood te helpen. En dat hun collega’s – ondanks hun
grote verslagenheid – dat ook vandaag en morgen onverminderd blijven doen. Het
respect voor de hulpverleners is er alleen maar toegenomen. Des te pijnlijker
is het dat in Brussel en op enkele andere plaatsen de brandweer straks in de
oudejaarsnacht politiebescherming moet krijgen tegen aanvallen van vandalen en
ander uitschot, terwijl ze evenzeer in de bres springt voor de medemens.
We vergeten in de nasleep van 11 augustus ook niet de golf van solidariteit die op gang is gekomen. In Heusden-Zolder, maar ook in de rest van het land. Solidariteit die zich niet alleen uitte in bloemen, kaarsen en stiltemomenten, maar ook in acties voor de families van de slachtoffers en bij uitbreiding voor alle getroffenen van de brand. De solidariteitsacties liepen door tot in de Warmste Week en krijgen wellicht in de toekomst een vervolg. Solidariteit, mensen die zich inzetten voor anderen en het goede doel. Het is een fenomeen dat de jongste jaren breed om zich heen grijpt en dat een stevig tegengewicht vormt voor een koude, harde maatschappij, waar cijfers gehanteerd worden om leed te verdoezelen.
Wat die maatschappij betreft, heeft de ergernis bij veel inwoners van Heusden-Zolder over sluikstorten, straatracen en andere vormen van overlast de grenzen van de tolerantie duidelijk overschreden. Bestuurders, politie en gerecht kunnen hier niet langer blind en doof voor zijn en moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Nieuwe regels zoals gasboetes en andere sancties geven hen vanaf 1 januari daartoe al heel wat instrumenten. Ze moeten dan wel gehanteerd worden.
Ondertussen is het nieuwe beleid een jaar ver. Het was een overgangsjaar waarin de basis is gelegd voor de komende periode. Het verliep alleszins allemaal heel wat minder turbulent dan de vorige legislatuur. Akkoord, er liep één schepen over van Groen naar CD&V, waarna Groen zich afkeerde van de meerderheid, waarin het de facto toch niet meer zat. En vervolgens werd diezelfde schepen uit de CD&V gezet omwille van al dan niet vermeende Grijze Wolven sympathieën. Tja, in de gemeenten ten noorden van ons moeten ze hun schapen behoeden voor de echte wolven, wij moeten nog altijd rekening houden met de grijze versie in schapenvacht. Maar ook de oppositie in de gemeente houdt het voorlopig nog erg braaf en beschaafd en verzandt soms in pietluttigheden. Dat heeft ook te maken met het gebrek aan ruimte voor debat in het gemeentebestuur. En een gemeenteraad waarin de inhoudelijke discussie wordt geminimaliseerd, is net hetzelfde als een maatschappij die het debat mankeert. Het leidt tot polarisatie, terwijl er meer dan ooit nood is aan dialoog.
Wij van onze kant zullen ook in 2020 proberen een klein steentje bij te dragen aan dat debat, vriendelijk waar het kan, scherp waar het moet.
Maak er ondertussen een mooi en gezond 2020 van, zo eentje met veel respect en solidariteit.
(Dirk Reynders, Internetgazet Heusden-Zolder)
(reacties op Facebook)
50248