't Is paddenstoelentijd (2)

De tijd dat Hanenkammen (cantharellus cibarius) bij kilo’s tegelijk in onze bossen konden worden verzameld, ligt ver achter ons. Die achteruitgang heeft onder meer te maken met verzamelaars. Doordat zijn groei zich over weken uitstrekt, blijft vrijwel geen exemplaar onontdekt. Zelfs de kleinste Hanenkam wordt vaak met aanhangend mycelium uit de grond gerukt. Van hele jonge en oude exemplaren moet je sowieso afblijzen, de andere moeten afgesneden worden, niet uigetrokken. Het stevige, vezelige vlees is wit tot bleekgeel. Het ruikt naar abrikozen, maar smaakt rauw meestal peperig scherp. Te vinden van juni tot september bij naald- en loofbomen op voedselarme zure zandgrond. Dit exemplaar trof Stefan Was in de Schansbeemden.8465