DOORPRIKT: Verandering of verstikking?

Er is dus weer een nieuwe coalitie op de been gebracht. En hoe de N-VA het ook probeert te verbloemen als een streven naar een stabiele meerderheid, ze kan niet verhullen dat de dreigementen van Joris Van Ende - die ondanks zijn vele voorkeurstemmen voor een schepenambt werd gepasseerd - de aanleiding zijn voor de verruiming. Want bij de voorstelling van het eerste college heette het nog dat ze het volste vertrouwen hadden in de krappe meerderheid. Het kan snel verkeren in de politiek. Resultaat van de verruiming is ook dat de N-VA in de eigen rangen nog meer mensen moet ontgoochelen. Er worden in het college ook twee mandaten opgesplitst in drie jaar in een poging zoveel mogelijk mensen en partijen tevreden te stellen. En dat terwijl het al een ploeg is met bitter weinig beleidservaring. Eer die mensen hun dossiers kennen en de bevolking hen kent, mogen ze alweer opkrassen. Mooi staaltje van oude politieke cultuur voor een partij die de verandering predikt. Bovendien zit je nu met een coalitie die rekent op de steun van vier partijen en evenveel ideologieën. Welk samenhangend beleid moet daar uit voortvloeien? Een brok rechts Vlaams-nationalisme, overgoten met een sausje socialisme, wat liberale kruiden en afgewerkt met kleurloos NHZ-bindmiddel? Maar goed, in deze crisistijden boeren smakeloze fastfoodtenten ook beter dan sterrenrestaurants. Dus we geven ze het voordeel van de twijfel. Alleen maar hopen dat er tegen 2018 niet nog eens een nieuwe partij moet opkomen: 'Arm Heusden-Zolder'.
Reacties op Facebook
12063