'Laat Marijke's dood zinvol zijn'

'Laat Marijke's dood zinvol zijn'

Vorige woensdag overleed Marijke Tiri uit de Mommestraat, daags na haar 23ste verjaardag. Met een overdosis medicijnen is ze in Bilzen, waar ze verbleef, zelf uit het leven gestapt. Haar ouders Elie en Anita Tiri-Colson willen met hun verhaal naar buiten komen, niet voor zichzelf, maar om de problematiek van hun dochter en zovele anderen onder de aandacht te brengen en van haar uitvaart een multiculturele oproep tot verdraagzaamheid te maken. Marijke kampte als kind al met problemen, maar de moeilijkheden uitten zich vooral vanaf haar 14de.

Ze was tegelijk manisch depressief, leed aan borderline en vertoonde psychopatische kenmerken. "Het leven was voor haar - en daardoor ook voor ons - een lijdensweg," vertellen Elie en Anita. "Specialisten bevestigen dat de combinatie van al die symptomen een ondraaglijke innerlijke pijn veroorzaken, zonder zicht op herstel. Marijke liet zich vrijwillig opnemen, doch er is maar budget om 1 op de 20 patiënten op een goede manier te behandelen. Marijke had ook haar vele mooie momenten, vooral als ze met mama mee kon naar feestjes bij gezinnen uit andere culturen. Dan voelde ze zich goed, daarom willen we - zoals ze zelf ook wilde - van haar uitvaart (woensdag om 10u30 in de Sint-Vincentiuskerk) een multiculturele ontmoeting maken."

                                                    Onbegrip

Ondanks die te koesteren lichtpunten werd thuis soms de situatie na een tijdje moeilijk. En toch blijf je stapelzot op je eigen kind, je enig kind." Mensen met psychische problemen botsen vaak op een muur van onbegrip, zelfs in de instellingen waar ze worden opgevangen. Maar voor de ouders - of andere familie - is het nog erger. "Vaak laat men uitschijnen alsof het allemaal onze eigen schuld was. En eenmaal Marijke 18 geworden , kregen we amper nog informatie omdat ze meerderjarig was. Alleen bij de vereniging Similes vonden we gehoor en begrip, maar deze organisatie kampt met een absoluut middelentekort. Daarom bij deze onze oproep om dringend mensen en middelen vrij te maken. Op die manier kan het overlijden van ons Marijke dan toch nog zin en betekenis krijgen."

                                                    Gedichten

Na haar overlijden zijn de dagboeken van Marijke teruggevonden en hele boekjes vol zelf geschreven gedichten, zowel in het Nederlands als Engels, in mooie bewoordingen en met een prachtig handschrift. Daarin schreeuwt ze meestal haar wanhoop en machteloosheid uit, vooral tegenslagen sloegen telkens diepe wonden. Marijke had haar heengaan grondig voorbereid, zelfs het scenario van haar uitvaart. En ze schreef heel betekenisvol "Wees niet alleen droevig omwille van mij, maar ook gelukkig omdat ik hopelijk nu in een betere wereld verder leef."1494