De Week van de Waarheid

Normaal gezien zouden we de afgelopen dagen Sinterklaas en zijn pieten voortdurend tegen het lijf zijn gelopen. Nu dus nauwelijks. Uiteraard heeft dat vooral te maken met de coronamaatregelen, maar het pietendebat houdt wellicht ook wat zwarte pieten binnen, al dan niet samen met hun baas. Volgens de tegenstanders is zwarte piet dus een symbool van racisme, slavernij, uitbuiting, onderdrukking, ... Wellicht waren zij er niet bij in onze kindertijd toen zwarte piet bij de huis- en andere bezoeken een zweep meedroeg om stoute kinderen te straffen, of een zak om hen in te zeken. Niemand was meer de boeman dan zwarte piet, weken vooraf sliepen we er al slecht van of hadden we nachtmerries. Wie was hier eigenlijk de onderdrukker? Trouwens, zwarte piet mag niet, maar zwarte vrijdag mag - samen met die andere Amerikaanse traditie Halloween - wel klakkeloos worden overgenomen. Terwijl het mee het voortbestaan van de lokale middenstand ondergraaft.

En als we dan toch zo sociaal voelend willen zijn: is het wel verantwoord een risicopatiënt als Sinterklaas in deze tijd nog op pad te sturen? En akkoord, we moeten allemaal langer werken, maar kunnen we van een man die de 100 jaar ver heeft overschreden, verlangen dat hij bij nacht en ontij over bevroren daken balanceert en langs stinkende schouwen manoeuvreert? En waarom heeft Greenpeace nog geen actie gevoerd tegen zijn vervuilende stoomboot waarmee hij wekenlang de uitstervende zee doorklieft? Een boot die bovendien volgestouwd zitten met spullen uit Spanje die hij hier gratis op de markt dumpt, terwijl de Bol.com’s van deze wereld onder vuur liggen omdat ze het winkelhieren ondermijnen. Trouwens, hoe kunnen we al die transfers vanuit het arme zuiden naar het rijke noorden nog langer moreel verantwoorden? 

Nu, morgen keert Sint weer terug naar zijn warmere oord, en ruimt hij plaats voor een sectorgenoot. Dat Coca Cola-rode dikkertje uit Finland met zijn clichématige Ho Ho Ho geroep. De kerstman probeert de jongste decennia het Scandinavische marktaandeel in onze cadeautjestijd te vergroten. Onbegrijpelijk dat Gaia niet in het verweer gaat tegen de manier waarop hij zijn rendieren door de lucht laat scheuren met een overladen slede achter zich. Bij zijn terugkeer aan de Noordpool, duikt hij een warme sauna in en kunnen die afgebeulde dieren op zoek naar wat korstmossen. Ho maar. En als we toch bezig zijn, de kans dat de klokken over enkele maanden naar Rome kunnen vertrekken is ook bijzonder klein. Door de vogelgriep vallen zij immers onder de ophokplicht. En de paashaas is tegen die tijd al lang opgegeten door de wolven. Om maar tegen de zwarte piet bashers te zeggen: je kunt elke illusie met argumenten onderuit halen.  (Rik D. Dorpsfilosoof)
66834