De Week van de Waarheid
Heb je het ook gehad met al die datingprogramma's op tv? 't Is al erg genoeg dat de helft van de bevolking al heel de dag op de gsm aan 't tinderen en swipen is, dan krijg je 's avonds nog meer van dat fake geflirt geserveerd. Er zijn natuurlijk de klassiekers die de tv-tijd al langer terroriseren. Big Brother bijvoorbeeld waarbij ze desnoods in de kast kruipen om uit het oog van de camera's te gaan flikflooien. En Temptation Island, waarbij iedereen zich gewillig door de lusten des lijves laat verleiden, om dan achteraf jankend aan de partner vergiffenis te vragen, want het was de schuld van de verleiders.
En dan heb je First Dates, waarbij zogenaamd zorgvuldig geselecteerde profielen samengebracht worden om aan een restauranttafeltje te speuren naar een 'match'. Je krijgt er dan vaak de meest onwaarschijnlijke verhalen te horen, van hoe ze eerder tegen de muur liepen of gedumpt werden. En hoe ze daar verschijnen: de één lijkt recht van de fitness te komen, de ander heeft net genoeg textiel aangesjord om het programma geen 16+rating te bezorgen. We hebben het nog niet eens over de tafelmanieren, eten met mond open, praten met de mond vol, mes en vork niet kunnen hanteren, ... Neen, dan zou ik nog liever daten in een plaatselijke kebab-tent.
Nog een topper in het genre: Blind Getrouwd. Ze trouwen u met iemand die je nog nooit hebt ontmoet en na een periode vol 'beproevingen' moeten ze dan besluiten tot scheiden of blijven. Moet het nog gezegd dat het bootje meestal zinkt? Ach, blind getrouwd ... ik ken er tientallen die er met de ogen open zijn ingetuind.
De hoofdvogel wordt afgeschoten door The Bachelorette, Elke Clijsters op zoek naar een man. Nadat twee pogingen met Jelle Van Damme uiteindelijk naast het doel belandden, werkt ze net als zus Kim aan een comeback. En dus werd een tiental beschikbare mannen geselecteerd die haar het hof mogen maken. Lees, zich telkens weer beter proberen voor te doen dan ze zijn, zich aan haar voeten willen werpen als gevoelige onderdanige wezens, maar in feite staan ze als een stel hitsige hengsten rond haar te dralen in de hoop na elke aflevering één van de rozen toegestopt te krijgen. Als papa Lei nog had geleefd, hij had ze ongetwijfeld één voor één verzopen in de grootste ketel van de brouwerij van Opitter. Maar goed, ondertussen is de hengstenkudde al aardig uitgedund, en is het wachten op de laureaat. Wellicht volgt Elke's advocaat de zaak op de voet, ook al zit er geen voetballer tussen, je weet maar nooit.
Al die programma's doen me heimwee krijgen naar Regi's World. Toen JIM tv nog het dagelijkse leven van de Heusdense ster en zijn entourage in beeld bracht. Niet dat daar veel gebeurde, maar het was gewoon eerlijke tv. En als papa Jean zijn zegje kwam doen, werd het zelfs slow-tv. Het absolute hoogtepunt was de live-uitzending van het sprookjeshuwelijk van Regi en Elke in de kerk van Zolder. Het sprookje eindigde na 9 jaar zegt u? Ah ja, je weet toch dat Regi een zakenman is, hij had een 3-6-9 contract gesloten. En daar is het maximum uitgehaald door beiden. Met of zonder tv-camera's. (Rik D. Dorpsfilosoof)
69153