DOORPRIKT: Brug over troebel water

Het leek haast symbolisch, in de laatste maand van het jaar werd over het kanaal in Viversel de tijdelijke brug geplaatst. Een brug die twee oevers verbindt, en die bewijst dat hoe diep het water en hoe breed een kloof ook is, er altijd wel een oplossing is. ’t Staat in schril contrast met de vele bruggen die er in politiek Heusden-Zolder zijn opgeblazen in 2016. En deze keer werd de springstof niet zozeer tussen partijen maar eerder binnen partijen gehanteerd. De verkiezingskoorts heeft immers al vroegtijdig de gemoederen verhit, en de strijd om de posities woedt in alle hevigheid. En ook al ontkennen ze het, er wordt achter de schermen al gepraat tussen partijen.

Enfin, we gaan het hier niet allemaal terug oprakelen. In deze periode waarin vrede en goede wil tot clichés zijn verwaterd, willen we ook niet blind blijven voor het positieve: een nieuw cultuurcentrum wordt voorbereid, het verloederde Bovy is weer in gemeentehanden. Er wordt zelfs gesleuteld aan de fusie van gemeente en OCMW, hoewel daar natuurlijk de verplichting vanuit Brussel achter zit en er een schabouwelijk schouwspel aan vooraf is gegaan. Groot vraagteken bij het jaareinde blijft de wielerpiste. Ook dat is een voorbeeld van een dossier dat op een klungelige manier is aangepakt. Niet dat we daarvoor de zwarte piet (of roetpiet) naar de gemeente moeten doorspelen maar de toekomst van de gemeentelijke sportinfrastructuur is er wel aan gekoppeld.

En er blijven nog veel meer uitdagingen over voor gemeente en veiligheidsdiensten. Het zwerfvuil heeft een droevig hoogtepunt bereikt. Buiten de klassieke inbrakengolf in de winter, zijn heel het jaar door scholen en verenigingslokalen het mikpunt van vandalen en dieven. De straatracers zijn al stevig aangepakt, maar ze blijven buurten terroriseren. En nog een verontrustende vaststelling: als het davert in Istanboel en Ankara, dan trilt het na in Heusden-Zolder. Het zijn kraks in het bouwen van bruggen over de Bosporus, maar onderling worden de kloven alsmaar breder en dieper.

En toch is Heusden-Zolder een gemeente waar ook zonder steenkool de vlam van solidariteit aangewakkerd blijft. En niet alleen in de warmste week, Sint-Vincentius helpt heel het jaar de groeiende groep behoeftigen, ’t Weyerke kan rekenen op brede steun om zijn voorzieningen voor mensen met een beperking uit te bouwen, er zijn nog heel wat andere initiatieven voor wie het moeilijk heeft, het OCMW verzet veel werk, Heusden-Zolder toont zich al tien jaar een waardige fairtrade gemeente en we kennen een rist projecten voor het zuiden. Zoveel mensen, zoveel handen die elke dag weer bouwen aan bruggen tussen arm en rijk, tussen noord en zuid, tussen verschillende geloven, tussen verschillende afkomsten, … Om dit positieve deel van het verhaal van 2016 te onthouden, bestaat er helaas geen ezelsbruggetje, daar heb je alleen wat goede wil voor nodig.

In een wereld die almaar woeliger en onvoorspelbaarder wordt, wensen wij Heusden-Zolder een 2017 met veel bruggen en weinig troebel water. (Dirk Reynders – Internetgazet Heusden-Zolder)
(reacties op Facebook)
29831