DOORPRIKT: De roep om stabiliteit

Morgen is het dus D-Day of moeten we zeggen V-Day. Heusden-Zolder kiest dan 31 dames en heren die zich geëngageerd hebben om de komende zes jaar het belang van de gemeente en haar meer dan 33.000 inwoners te verdedigen. De voorbije weken kregen we letterlijk meer dan 100 keer de vraag: Op wie moeten we stemmen? We lieten ze uiteraard onbeantwoord, om dezelfde reden waarom er de jongste tijd geen 'Doorprikt' meer verscheen. 't Is wel onze taak te berichten en af en toe te analyseren, maar niet om het stemgedrag te sturen.
Maar de vraag om advies van heel wat inwoners valt ook best te begrijpen: het cliché 'politiek circus' is hier de afgelopen zes jaar alle eer aangedaan. Verkozenen stapten uit partijen, andere vlogen eruit, partijen werden uit de meerderheid gezet, schepenen hun bevoegdheden ontnomen, er werd overgelopen naar andere partijen, nieuwe partijen kwamen, oude verdwijnen, lijsttrekkers werden voorgesteld om even later zich weer terug te trekken ... en dan hebben we het nog niet over de implicaties achter de schermen bij de administratie. Nogal wiedes dat de brave burger de wenkbrauwen fronst bij het zoeken naar de juiste bolletjes.
De campagne is vrij rustig en braaf verlopen. Alleen de laatste week werd getekend doordat bijna alle partijen de tegenstellingen tussen kiezers van Belgische en Turkse afkomst - die de afgelopen jaren zijn verscherpt - in het eigen voordeel wilden uitspelen met folders, foto's, partijprogramma's, ... Ze hebben de kloof nog verdiept, en dat zal hun eigen werk de komende zes jaar nog moeilijker maken.
Elke partij liet de afgelopen weken het woord stabiliteit vallen. We hebben het graag gehoord, daar heeft deze gemeente inderdaad behoefte aan. Maar ze hebben dat voor een groot deel zelf in de hand. Enerzijds door - met de gratie van de kiezer - een stevige coalitie te vormen voor Heusden-Zolder en zijn inwoners en niet tegen een andere partij. Anderzijds door te stoppen met de opsplitsing van  schepenmandaten om zoveel mogelijk mensen een postje te geven. Dat leidt tot tijd- en efficiëntieverlies, ondermijnt de continuïteit en de goede werking van de administratie. En wie een mandaat aanvaardt, moet daar voor de volle 100 % voor gaan in plaats van het te beschouwen als een aardige bijverdienste.