DOORPRIKT: Verschroeiend onrechtgevoel

Er komt dus geen proces over de dodelijke brand in Beringen twee jaar geleden. Het parket vindt dat er te weinig bewijzen zijn om de eigenaars voor de rechter te brengen, de raadkamer is daarin gevolgd. De advocaat van de families meent dat het onderzoek onvoldoende is gevoerd en dat er genoeg redenen waren om een rechtszaak van te maken.

Wij hebben geen inzage in het dossier en kunnen dus niet oordelen wie het bij het rechte eind heeft. We hopen dat deskundigen, onderzoekers en magistraten hun werk grondig hebben gedaan vooraleer ze conclusies hebben getrokken. Maar kunnen alleen maar vaststellen dat er nu wellicht nooit een antwoord zal komen op de vraag naar de verantwoordelijkheid. Want hoe dan ook heeft iemand dat vuur aangestoken. 

Wij kunnen niet kijken in de hoofden en harten van de families van de slachtoffers. Maar we veronderstellen dat het ondraaglijk moet zijn dat de verantwoordelijke(n) voor de dood van hun echtgenoten, papa's, zonen en collega's gewoon vrij rondlopen. Alsof ze een tweede keer een zwaar verlies lijden.

De dader of daders hebben niet de moed, of zijn ronduit te laf, om zich te melden, of om te bekennen. De families van Benni en Chris moeten daardoor levenslang omgaan met een leegte, waar veel vraagtekens bovenhangen. Arno moet levenslang tegen zijn littekens aankijken, zonder te weten wie er mee aan de oorzaak van ligt. De dader kan ondertussen zijn leventje verder leiden. Mag je hier dan niet wensen dat hij levenslang blijft opgesloten in de cel van zijn geweten? (Dirk Reynders - Internetgazet Heusden-Zolder)
(Reacties op Facebook)71528