Publiek genoot van geslaagd Mine Blues

Het tweede deel van Mine Blues ging muzikaal alleen maar crescendo. Zo was er de Nienke Dingemans Band, het piepjonge Nederlandse talent die indruk maakte met haar veelzijdigheid. Wellicht het juiste moment van de organisatoren om haar nu vast te leggen, wellicht wordt dat in de toekomst moeilijker als ze haar steile opgang verderzet. Thomas Frank Hopper was tot nu toe vooral gekend beneden de taalgrens maar is nu ook bezig aan de verovering van de Vlaamse bluesharten. Mine Blues was daar alvast een belangrijke stap in. Met de steelguitar op de schoot wist hij het publiek in te pakken. Top of the bill Doghouse Sam & His Magnatones maakte snel duidelijk waarom hun muzikaal hinterland al lang de Beneluxgrenzen overstijgt. Krachtige Rhytnm'n' Blues die heel wat festivalgangers in beweging bracht en dankbaar werd uitgewuifd. Mine Blues was andermaal geslaagd en mag bogen op een trouw publiek dat - met alle respect - van een behoorlijke gemiddelde leeftijd is, maar dat zorgt voor een gezellige sfeer van musiclovers onder elkaar. (foto's Stephan Volders)81151