DOORPRIKT: Op de gezondheid, uiteraard

Begin 2020 wensten we elkaar een goede gezondheid. Zoals elk jaar, een beetje routinematig, zonder te beseffen welke beladen inhoud die woorden amper twee maanden later zouden krijgen. Vanaf toen ontwaakten we dagelijks in de hoop dat COVID-19 slechts een nachtmerrie zou zijn. Maar helaas, een wereldwijde pandemie bleek niet langer het monopolie van Hollywoodproducties, een lockdown was  niet exclusief voor zondagavondfeuilletons, een avondklok werd niet alleen opgelegd door totalitaire regimes.

Scholen sloten de poorten, bedrijven stuurden hun personeel naar huis, Aziatische toeristen met mondmaskers waren niet langer een rariteit, een kot is niet alleen meer een verblijfplaats voor studenten, de koelste kikkers schreeuwden hun huidhonger en nood aan knuffelcontacten uit, … we leken plots in een andere wereld terechtgekomen.

De zorgsector kreeg applaus en onder maatschappelijke druk een premie, waarvan een groot deel terugvloeit naar de staat in de vorm van belastingen en sociale bijdragen. De dagelijkse cijfers waren niet om te applaudisseren. Ze vormden een doorn in het oog van de non-believers, de complotdenkers van wie velen zich nu ook weer in het anti-vaccinatiekamp laten meersleuren. Er kwam veel solidariteit op gang, maar er ontstond ook verdeeldheid. Vooral over het volgen van de maatregelen. 

Mensen die besmet raken, moet je niet met de vinger wijzen. Het kan iedereen overkomen. Vandaag u, morgen mij, ook al volgen we de regels heel strikt. Maar degenen die er met de pet naar gooi(d)en, zijn mee verantwoordelijk voor de trieste topplaats die Heusden-Zolder lang, veel te lang, in de statistieken heeft ingenomen. En ook al lijkt het nu echt veel beter te gaan, de plaag is nog lang niet overwonnen, nog dagelijks belanden hier mensen in het ziekenhuis, en helaas overlijden er nog geregeld. 

We denken in deze laatste uren van het jaar aan de inwoners van Heusden-Zolder – en uiteraard daarbuiten – die corona niet overleefd hebben, en wier naast familieleden zonder veel steun van anderen hebben afscheid moeten nemen. Zij hebben weinig redenen tot feesten. Daarnaast blijven er veel onzekerheden: hoe groot de mentale schade zal zijn, hoe zwaar de economische gevolgen doorwegen, hoe de hogere en lagere overheden de financiële impact zullen overwinnen, … 

Maar laten we op de drempel van een nieuw jaar hoop koesteren, hoop dat de vaccins hun werk zullen doen, hoop dat gemuteerde virussen niet voor nieuwe golven zullen zorgen, hoop dat de beleidsmensen indien nodig meer vastberaden en duidelijke maatregelen nemen en dat de bevolking doet wat ze hoort te doen. We zijn ervan overtuigd dat er ook heel wat positieve dingen uitkomen: gedeeltelijk thuiswerk kan in de toekomst zijn bijdrage blijven leveren aan een betere mobiliteit, een properder milieu en een gezondere werkspirit, veel handelaars en horeca zullen nieuwe klanten bereiken via afhaal en thuislevering, hygiëne zal in ons dagelijkse leven een issue blijven, misschien hebben we wat meer oog voor elkaar en waardering voor de kleine dingen. 

Eerst de komende zes maanden goed doorkomen, daarna zien we weer. Klink daarom in je bubbel, jawel … op de gezondheid van ons allen. Een wens waarvan we nu wel de echte inhoud kennen.  (Dirk Reynders – Internetgazet Heusden-Zolder)
(reacties op Facebook)67183